Akademîsyen Meryem Negîn diyar kir ku çalakiyên “Jin jiyana azadî” çalakiya ewil bû ku li cîhanê belav bû û got: “Ocalan ji bo dîroka jinan ronî bike, agir vêxist. Jinên li Îranê jî vî agirî geş û gur kirin.”
Di navbera Şaredariya Bajarê Mezin a Mêrdînê û Baroya Mêrdînê de ji bo alîkariya edlî û xizmetên şêwirmendiyê ya bi jinên rastî tundiyê hatin re, protokol hate îmzekirin.
Seroka Komeleya Jinan a Rosayê Sûzan Îşbîlenê jî diyar kir ku yên di kuştina Narîn Guranê de çavên xwe ji qetlîamê re girtine bi qasî kujerên berpirsyar in û wiha got: "Çima colek kujer tên parastin?"
Aktîvîst Shaghayegh Noruzî destnîşan kir ku li Îranê pirsgirêka bingehîn ne por an jî cil û berg in lê rejîma ku ser laşê jinê desthilatê ava dike ye û wiha got: “Felsefeya 'Jin, jiyan azadî' ya li Kurdistanê derketî, gihişt dilê Îranê Tehranê."
Salvegera qetilkirina Jîna Emînî û berxwedana piştî wê dest pê kir nêzîk dibe. Şîlan Haşimî ya ku di berxwedana “Jin jiyan azadî” de çavek wê kor bû got: “Çavê min î din jî kor bibe, ez ê di 16’ê Îlonê de li kolanan bim.”
Endama Komeleya Jinan a Rosayê parêzer Berfîn Polat diyar kir ku polîtîkaya dîzaynkirina jiyana jinan a îktîdarê dibe sedem ku qetilkirina jinan zêdetir bibe û wiha got: “Weke rêxistinên jinan divê em xeleka xweparastinê bêhtir mezin bikin û têkoşîneke birêxistinkirî bimeşînin.”
Nûnerên rêxistinên jinan diyar kirin ku sedema mirina jin û zarokên welêt îktîdar e û wiha gotin: “Ji bo xwedî li jiyana xwe derkevin em mecbûr in têbikoşin. Em ê bibin dengê Narînê, Rabîa Nazê, Gulistan Doku.”
Endama TJK-E’yê Done Guzel diyar kir ku armanca kampanyaya “Tîrejên Rojê” ku starta wê li Ewropayê hate dayin, azadiya fîzîkî ya Abdullah Ocalan e. Guzel, got ku dê di tevahiya salê de bi meş, mitîng û hevdîtinên bi gel re li qadan bin.
Li Girtîgeha Evînê 5 jinan red kirin ku îfadeyê bidin dozger.
Seroka Komeleya Ji Ewil Zarok û Jin Mujde Tozbey got ku bi roja ye îktîdarê Narîn Guran nedît û divê hesaba vê bide. Seroka Navenda Mafên Zarokan a Baroya Amedê Huriye Hamîdî jî got ku tu polîtîkayên îktîdarê yên ji bo pêşîlêgirtina mirinan tune ne.
Li rojhilatê Kurdistan û Îranê di meha tebaxê de 23 jin hatin qetilkirin, bi kêmanî 10 çalakvanên jin hatin binçavkirin û ceza li 11 jinan hate birîn.
Komîsyona Mafên Jinan a Baroya Amedê diyar kir ku hiqûq ne di wê rewşê de ye ku jinan biparêz e.
Li gorî çeteleya tundiyê ya meha tebaxê ya JINNEWS’ê; di tebaxê de 31 jin û 5 zarok hatin qetilkirin, 15 jin û 3 zarokan jî bi awayekî guman jiyana xwe ji dest dan.
Dayik Şerîfa Panahî ya gora kurê xwe Ramîn Huseyîn Panahî yê li Îranê hatiye darvekirin digere, wiha got: “Ramîn ji bo azadiyê canê xwe feda kir. Ruhê wî di laşê min de dijî, ez êdî Ramîm im.”
Karkera çandiniyê Medîne Akyuz a 18 salî ku ji bo perwerdehiya xwe bidomîne û alîkariya malbata xwe bike dixebite, got: "Xerabûna pergalê, van zehmetiyan li me ferz dike. Lê divê em qebûl nekin."