HABER MERKEZİ - SMJÊ üyesi Xanê Agal, Şengal’e yönelik saldırıların Osmanlı planları ve fermanların devamı olduğunu belirterek, “Êzidîlere yapılan bu zulmü ancak kadınlar kırabilir” dedi. 

 

DAİŞ’in 3 Ağustos 2014 tarihinde Şengal’e yönelik saldırılarında 74’üncü Fermanı yaşayan Êzidîler, katliamdan geçirildi, göçe maruz kaldı, köle pazarlarında satıldı. Saldırılar esnasında pêşmergelerin kaçarak kaderine terk ettiği Êzidîlerin imdadına ise HPG ve YPG-YPJ’liler yetişti. 

 

DAİŞ saldırılarının püskürtülmesiyle yeni yaşamı inşa etmeye başlayan Êzidîler, ilk olarak özsavunma gücünü oluşturdu. Şengal Direniş Birlikleri (YBŞ) ve Kadın Savunma Birlikleri (YJŞ) adı altında savunma birlikleri oluşturan Êzidîler, Êzidxan Asayişi etrafında örgütlenerek, Şengal Demokratik Özerk Meclisi’ni kurdu ve özyönetim ilan etti. Büyük emekle yeniden inşa edilen Şengal, Türkiye’nin hava saldırılarıyla sürekli hedef alındı. 9 Ekim 2020’de ise ABD ve Türkiye destekli Hewlêr-Bağdat arasında imzalanan antlaşmayla hedef alınan Şengal’e, saldırı tehditleri sürdürüldü. Êzidîlerin iradesi dışında imzalanan bu anlaşma kapsamında Şengal ile Kuzey ve Doğu Suriye sınırına 250 kilometre uzunluğunda duvar örüldü. 

 

DİRENİŞ GERİ ADIM ATTIRDI 

 

Adım adım hazırlıkları yapılan saldırı, AKP ve KDP’nin Federe Kürdistan Bölgesi’ne yönelik saldırılarıyla eş zamanlı bir şekilde Irak ordusu tarafından başlatıldı. 18 Nisan’da Êzidxan Asayişi ile başlayan saldırılar, bölgenin birçok noktasında çatışmalarla devam etti. KDP ve Türkiye destekli saldırılar, kadınların öncülük ettiği direnişle boşa düşürüldü ve Irak ordusu 4 Mayıs’ta geri çekilmek zorunda kaldı. 

 

Êzidîlere yönelik saldırılar, Hewlêr, Bağdat ve Ankara’nın Şengal planları ile amaçlarını değerlendiren Êzidî Kadın Meclisleri Çatı Örgütü (SMJÊ) üyesi Xanê Agal, saldırıların fermanların devamı olduğunu belirterek, Şengal direnişinin Türkiye’nin uykularını kaçırdığını söyledi. 

 

FERMANLARIN DEVAMI 

 

Irak ordusunun saldırılarının beklendiğini dile getiren Agal, şunları söyledi: “Bu son saldırı fermanın bir parçasıydı. Amaç Êzidîlerî bitirmek ve bir kırımdan geçirmektir. 2014 yılında amaç Şengal’i Êzidîlerden boşaltmaktı. Bu coğrafyada tek bir Êzidînin bile kalması istenmiyor. Êzidîleri kendi kültürlerinden ve yaşam alanlarından uzaklaştırarak yok etmek istediler. O zaman hedeflenen plan buydu. Ama bu plan bir sonuç almadı. Şengal çok önemli bir yer olduğu içinde saldırıya geçtiler. Daha Osmanlı döneminde Şengal ile savaştılar. O zamandan beridir Şengal çok tarihi öneme sahip bir yerdir. Ama bütün saldırılar ve hedeflenen planlara rağmen Êzidîleri bitiremediler. Êzidî inancına göre, Şengal’in her bir adımı ziyarettir. Bu yüzden Şengal Êzidîlerin başkentidir. Bu yüzden bu saldırılardaki niyet çok kötü. Bu son saldırıda tarihten bugüne süren fermanın bir devamıydı.” 

 

OSMANLI PLANLARI 

 

Türkiye’nin, Şengal planlarını Irak ordusuna yaptırdığını ifade eden Agal, “Irak Hükümeti irade sahibi bir hükümet değil. Yaptığı her şey apaçık ortada. Parçalanmış bir hükümettir. Ne siyaseti ne de plan ve projelerinin gerçekleştirmesinin mümkünatı yok. Çünkü kendini dış etkenlerden kurtaramıyor. Bunu yapamadığı için de bağımsız bir şekilde ilerleyemiyor. Bunun için Irak Hükümeti’nin varlığı Erdoğan için çok önemlidir. Neden? Çünkü Kürdistan’ın bir parçası onları elinde, Rojava ile sınır, Êzidî kimliği ve kültürünü kendi içerisinde barındırıyor. Türk devleti her zaman Misak-ı Milli’yi esas alarak hareket etti. Osmanlı planlarını gerçekleştirmek istiyor. Osmanlı döneminde başaramadıklarını şimdi tamamlamak istiyor. Bu esasta şimdi gözleri Kerkük ve Musul’a dikmiş. Bu iki yerde petrolün olduğu yerler ve oldukça zenginler. Buralarda çoğunlukla Türkmenler var. Şimdi Türkmenler üzerinden siyaset yapıyorlar. Irak Hükümeti de bağımsız bir siyaset yürütmüyor. Bundan faydalanmak istiyorlar. Bu açık bir şekilde görülüyor. Irak’ın siyaseti Erdoğan etkisi altında. Erdoğan, yapamadıklarını Irak Hükümeti’ne yaptırıyor. Ona da yaptırmayınca, bu sefer Federe Kürdistan Bölgesel yönetimine yaptırıyor” dedi.

 

ÊZIDÎLERE ‘ÖTEKİ’ POLİTİKASI 

 

Agal, Irak Hükümeti’nin tarih boyunca Êzidîlere karşı “öteki” politikası yürüttüğünü ifade ederek,“Irak Hükümeti Êzidîleri kendi yurttaşı olarak görmüyor. Êzidîlerin diz çökmesini ve teslim olmasını istiyor. Burada aynı politika var ve din çelişkisi var. Ortadoğu’da tek renk, tek ses, tek kimlik, tek bayrak ve tek dil faşizmdir. Onlara göre az topluluklar yok olmaya mahkumdur. Onlara göre bu topluluklardan bir şey olmaz. Onların fikir ve bakış açılarına göre bu kesimler yok edilmelidir. Bu politikada bölgede büyük bir rol oynuyor. Kendilerinden başka kimseye tahammül etmiyorlar. Irak Hükümeti de bu zihniyetten sadece biridir. Şengal üzerindeki saldırılar da hükümetin çıkarına değildir. Êzidîler onların yurttaşı ve bu toprakların sahipleridir. Êzidîler zamanında Irak’ı korumak için büyük bedeller verdiler. İran ve Irak savaşında Şengal’deki Êzidîler toprakları korumak uğrunda şehit düştüler. Irak Hükümeti, bunu görmüyor ve Erdoğan’ın eliyle Şengal’e saldırılar gerçekleştiriyor” diye belirtti. 

 

‘İLK KEZ İRADE OLDULAR’ 

 

Êzidxan Asayişi çatısında kurulan askeri birliklerin meşru güçler olduğunu vurgulayan Agal, “Bu saldırılar bugün başlamadı. Sadece son dönemlerde çok arttı. Bu saldırılar, esasında Şengal o ağır uykudan uyanıp, kendini tanıdığında ve dayatılanları kabul etmediğinde başladı. Bu uykudan uyanan Êzidîler, saldırıları Şengal’e layık görmüyor. Bunu bildikleri için de Şengal’den korkuyorlar. ‘Bunlar bizim kölelerimizdi. Bunlar nereden çıktı böyle’ düşüncesiyle, Şengal’i tekrar o ölü uykuya yatırmak istiyorlar. Yaklaşımları ve saldırıları bu kapsamda. Şengal’i bir devletten ayrı gibi görüyorlar ama öyle bir şey yok. Şengal Özerk Yönetimi defalarca, ‘Biz diyaloğa hazırız, gelin oturalım. Oturarak sorunlarımızı çözelim’ dedi. Ama onlar hep kulak arkası yaparak, saldırılar gerçekleştirdiler. Bu saldırılarla Şengal’in irade olmasını istemediklerini bir kez daha göstermiş oldular. Şengal, Irak ve bölgesel hükümetlerin onları yalnız bıraktığını, savunmasız bıraktığını gördü. Tarihten beridir kimseye güven ve inançları yok. Ama 21. yüzyılda ilk kez Êzidîler kendilerine güvenerek, kendilerini koruyorlar. Bağımsız bir bölge olarak kendini ilk kez koruyor” 

 

‘ROJAVA’YA İŞGAL KAPISINI AÇMAK İSTİYORLAR’

 

Şengal’in stratejik bir bölge olduğuna işaret eden Agal, “Yeniden canlanıyor. Şengal’de çok büyük olaylar yaşandı. Şengalilerin bu güçle saldırılara karşı çıkmasına kimse inanmadı. Ama Şengal, bunu herkese gösterdi. Yaralı ve perişan olan o Şengal, kendini toparladı ve gücünü herkese göstererek, bütün planları boşa çıkardı. Şengal karanlıktaki aydınlık oldu. Özgürlük perspektifiyle kendini örgütledi ve eşitlikçi, demokratik bir yaşam inşa etti. Şengal’de inşa edilen güç, Türk devletinin uykularını kaçırdı. Herkes DAİŞ’in şefinin Erdoğan olduğunu biliyor. Bu yüzden bugün Erdoğan’ın Êzidîlere kini her zamankinden daha fazla. DAİŞ’in intikamını almak istiyor. Bununla birlikte Şengal’i Rojava’nın gücü olarak görüyorlar. Rojava’ya saldırı yapmak için Şengal’i kullanmak istiyorlar. Bu da çok önemli bir noktadır. Şengal üzerinden Rojava’ya işgal kapısını açmak istiyorlar” şeklinde konuştu. 

 

‘TOPLUMUN ÖNCÜSÜ KADINDIR' 

 

Xanê Agal, Êzidî kadınların verdiği mücadeleye dikkat çekerek, şöyle devam etti: “Bütün toplumsal sorunlar kadın sorununa bağlıdır. Kadın sorununda hem diktatörlük hem de kendini kandırmak vardır. Toplumun öncüsü kadındır. Kadın özgürleşmeden toplum özgürleşemez. Kadın ezildiği sürece, toplum da ezilecektir. Êzidî inancında kadınların çok özel ve anlamlı bir yeri olduğunu göreceğiz. Bu nedenle kadın ne kadar kaybetmişse, toplum da o kadar kaybetti. Kimse bu hakikati inkar edemez. Her şeyi kadınlar yapmalı. Eğer bir şeyler yapamıyorsa da herkesten önce kaybedecektir ama yaparsa da topluma hizmet edecektir. Kadınlar hangi durumdaysa, toplumda o durumdadır. Bugün kadınlara dönük kin ve nefret her şeyden daha fazla. Êzidî kadınların da bu hassasiyetle sürece yaklaşması gerekir. Bugün 3 bin Êzidî kadın kayıp. O kadınların yaşadıklarını bizlerin hissetmesi ve yaşaması gerekir. Her kadının kendisini görmesi ve bu şekilde güç vermesi gerekir. Êzidîlere yapılan bu zulmü ancak kadınlar kırabilir. Bütün kadınlara çağrımız; mücadele edin. Eğer bizler mücadele etmezsek, bizler için direnecek kimseler de olmayacaktır.”